Zasady działania programu

Dane utworu są przechowywane w plikach własnego formatu programu MagicScore. Można pracować z kilkoma plikami jednocześnie. Można importować utwory z plików MIDI; format plików MIDI jest konwertowany na wewnętrzny format MagicScore i mogą być zapisywane w formacie MagicScore lub też eksportowane ponownie do plików MIDI.

Utwory mogą składać się z wielu sekcji, z których każda może posługiwać się innym zespołem instrumentów.

Właściwości partii obejmują: nazwę, instrument MIDI (do odtwarzania; należy wybrać z listy instrumentów), numer kanału i włącznik wyciszenia. Partię można utworzyć wydając polecenie «Dodaj partię». Metrum obejmuje wszystkie partie.

Partia może obejmować jedną lub więcej pięciolinii, a na każdej pięciolinii można umieścić kilka głosów. Każdy głos mozna przypisać do instrumentu MIDI, numeru kanału i przełącznika wyciszania. Jeśli instrument MIDI nie zostanie wybrany, to przy odtwarzaniu głosu zostanie wykorzystany ten sam instrument co w pozostałej części partii.

Nie ma ograniczeń na liczbę stron kompozycji. (Strony są dodawane automatycznie po zapełnieniu danymi dotychczasowych stron). Klucz jest zapisywany na wszystkich pięcioliniach, a metrum na wszystkich partiach. Metrum i klucz mogą być zmienione w każdym takcie.

Pozycja nuty w takcie jest ustalana automatycznie, zgodnie z zasadami komppozycji. Nuty krótszeod ćwiartki są automatycznie łączone belką przez pół taktu lub cały takt, w zależności od ustawień. Patrz: «Właściwości kompozycji».

Gdy nuty są dodawane lub usuwane, to pozostała część taktu jest automatycznie dopełniana pauzami. Nuta może występować po odpowiednio dodanej pauzie. Gdy taka nuta jest usuwana, to w miejsce dotychczasowej pauzy i usuniętej nuty jest wstawiana jedna pauza o odpowiednio zwiększonej długości.

Symbol łuku «Legato») jest stosowany do zapisu legato lub ligatury łączącej nuty w obrębie pięciolinii lub pomiędzy pięcioliniami. Można zmieniać początek i koniec łuku, a także formować kształt łuku.

Symbole: «Tremolo», «Bemol», «Podwójny bemol», «Krzyżyk»), «Podwójny krzyżyk», «Kasownik-Bemol»), «Kasownik-Krzyżyk»), «Kasownik»), «Winda», «Glissando», «Opadanie» towarzyszą nutom. Znaki te są zapisywane i usuwane razem z nutami, a w utworze umieszczane blisko nut. Można jednakże zmieniać pozycje tych znaków względem nut, którym towarzyszą.

Symbole: «Staccato», «Portamento», «Tempo», «Forte», …, «Piano», «Akcent», «Arpeggio», «Tryl», «Gruppendo», «Mordent», «Fermata», «Naciśnij pedał» and «Zwolnij pedał» są dołączane w określonej pozycji w takcie. Położenie tych symboli można zmieniać w obrębie taktu, albo też przenieść w całości do innego taktu. Można także zmieniać położenie początku i końca innych symboli: «Ottava alta», «Ottava bassa», «Crescendo», «Diminuendo», «Nawias».

Symbole: «Koniec partii», «Koniec kompozycji», «Początek powtórzenia», «Koniec powtórzenia», «Fonar», «Da capo», «Dal segno» i «Sekcja» są przypisane do określonego taktu. Symbole te można w obrębie taktu przesuwać tylko w pionie albo też w całości przenieść do innego taktu.

Znak «Volta» definiuje sekcję kompozycji, której czas trwania mierzy się w taktach. Ten parametr można zmieniać. Podczas odtwarzania omawiana liczba taktów jest uwzględniana wtedy, gdy odtwarzanie rozpoczyna się od kreski taktowej.

Symbol «Znak próby» umieszcza znak próby w partii poczynając od “A”, następne symbole ustawiane są alfabetycznie.

Symbole «Przednutka» umieszczają przednutki na określonej pozycji w takcie. Przednutki pojawiają się w utworze blisko nuty (albo przed nutą, albo za nutą). Patrz: «Właściwości przednutek»

Patrz: «Zmiana nut i symboli» a także «Skróty klawiszowe».